Onze Verhalen

De grote verhuispuzzel: Waar begin je?

Het begon allemaal met de gedachte: mijn huis verkopen en dan maar zien wat er op mijn pad komt. Ik had zo gehoopt dat iemand me daarbij kon helpen, want ik wist echt niet waar ik moest beginnen. "Waar moet ik dit doen? Hoe moet ik dat doen?" Het waren vragen die constant door mijn hoofd spookten. Denk aan een verhuizer – ik heb te maken gehad met een nogal lastige situatie, wat het proces er niet makkelijker op maakte. En dan nog de vragen over de woning zelf: "Hoe groot wil ik gaan wonen? Waar wil ik wonen? En waarom juist daar?"

Linda van Dijk

Ik had me al ingeschreven voor een woning, maar eigenlijk was het mijn vriend die me op het idee bracht om eens met een makelaar te praten. Dat zette de boel in gang. Ik heb me toen ingeschreven met de duidelijke wens om zeker 100 vierkante meter te bewonen, en gelukkig is dat ook gelukt! Maar de weg ernaartoe... die heeft wel wat inspanning gekost.

Het gemis van een totaalplaatje

In eerste instantie overwoog ik om mijn huidige woning aan te passen met bijvoorbeeld een traplift. Maar ja, met drie etages en het feit dat ik voor een groot gedeelte alleen woon, dacht ik: wat moet ik ermee? Ik wilde dichter bij de winkels wonen, zodat ik alles te voet kon doen. Dat was voor mij heel belangrijk. Ik heb er lang over nagedacht. Mijn vriend woont in Bunnik, in een klein seniorencomplex met alles dichtbij – een klein winkelcentrum waar je alles vindt wat je nodig hebt. En dat is toch wel heel belangrijk.

Ik heb het totale plaatje gemist. Ik had iemand nodig die me kon vertellen: "Wat moet ik doen? Waar moet ik aan denken?" Een taxateur bijvoorbeeld. "Oh god, moet er ook nog een taxateur komen?" Al dat soort dingen.

De behoefte aan een 'quickscan'

Ronald Kooitje en Pieter Kuijt gaven aan dat ze van plan zijn te beginnen met een 'quickscan' of een intake, om de situatie te inventariseren en vanuit daar mee te denken over de wensen. Of die wensen haalbaar zijn in de huidige markt. Die quickscan omvat dan alle factoren die meespelen in de beslissing om ergens wel of niet naartoe te willen. En dan krijg je een rapport, zodat je weet waar je aan toe bent. Je kunt het zelf doen, de makelaar kan het voor je doen, of je kunt het samen doen. Dat is de basis.

Linda: Dat is precies wat ik gemist heb! Ik ben met een traditionele makelaar in zee gegaan die mijn huis in verkoop nam, eigenlijk omdat ik al een ander huis had gekocht. Het was een beetje van: "Nou ja, doe dan mijn huis ook maar even." Dat heb ik de makelaar trouwens ook doorgegeven, dat ik dat gemist heb. Hij vond het niet leuk om te horen, nee, maar hij zei wel dat hij het mee zou nemen. Het is een bevestiging van waar ik mee zit.

Locatie, locatie, locatie: Meer dan alleen vierkante meters

Ik had me ingeschreven voor Valkenij. Ik ken ook iemand van mijn leeftijd – ik ben 74 – die daar ook gaat wonen. Ik heb vooraf al gekeken waar de dichtstbijzijnde supermarkt is, of er een dokterspost, fysiotherapie of tandarts in de buurt is. En toevallig zit het er allemaal bij! Aan de overkant is een pinautomaat, een postpunt, de supermarkt, en een kapper op 20 meter afstand. Ik ben er heel blij mee, want ik denk dat je daar niet altijd even goed op let.

Ik heb op dit moment een buurman van 89 die nog steeds zelfstandig woont en veel zelf doet. Hij heeft wel veel hulp, maar zijn boodschappen doet hij nog zelf, met de rollator. Hij zegt: "Het is allemaal dichtbij." En dat is toch wel een zegen. En onder de mensen zijn, dat is ook heel belangrijk.

Er zijn wel een aantal dingen waar ik een beetje tegenaan liep, maar daar heb ik misschien te weinig op gelet. Het zou fijn zijn geweest als een makelaar me daarop had gewezen: "Is dit een reden om het wel te doen, of juist niet?" Dat heb ik gemist.

Verduurzamen: Een vraagstuk voor senioren

Verduurzamen is ook een belangrijk punt. Ik heb te maken met een VvE, en ik weet niet hoe zij erover denken. Het lijkt erop dat er vrij veel ouderen zijn, en dat maakt het soms wat lastig. Mijn buurman van 89 zegt misschien: "Nou ja, hoe lang heb ik nog? Moet ik dan nog meedoen aan het verduurzamen?"

Ik ben ook tegen een gek ding aangelopen, ik weet niet of het ermee te maken heeft. Ik was bij KPN voor internet. De meneer aan de telefoon moest even wachten en kwam terug met de mededeling dat ze me niet konden helpen. "Pardon, waarom niet?" bleek er geen glasvezel te zijn. Ik dacht: krijg nou wat! Dan stop ik bij KPN en ga ik naar een ander. Dat heb ik dus gedaan. Het zijn van die gekke dingetjes waarbij je hulp nodig hebt.

Al met al was het een leerzaam, maar ook intensief proces. Ik hoop dat mijn verhaal anderen kan helpen in hun zoektocht naar een nieuwe woning!